Interferência nutricional no tratamento de pacientes com diabetes mellitus tipo 1
Interferencia nutricional en el tratamiento de pacientes con diabetes mellitus tipo 1
Nutritional interference in the treatment of patients with diabetes mellitus type 1

Ciênc. cuid. saúde; 17 (3), 2018
Publication year: 2018

RESUMO O tratamento do Diabetes Mellitus tipo 1 (DM1) constitui-se na adesão ao tratamento insulínico, na alimentação e na atividade física, visando ao controle glicêmico. O objetivo deste estudo foi observar os efeitos da interferência nutricional no tratamento de pacientes com DM1. Trata-se de estudo quantitativo, prospectivo e longitudinal desenvolvido no Ambulatório de Diabetes da UFTM. A coleta de dados foi realizada entre março de 2013 e setembro de 2014. Foram avaliados 41 crianças e adolescentes entre 6 e 17 anos, quanto à antropometria, controle glicêmico e lipídico em 4 momentos: M1 no início do seguimento; M2 após orientação nutricional convencional; M3 após aprendizagem da contagem de carboidratos (CCHO) e M4 em contagem plena. A análise estatística foi descritiva e inferencial. A antropometria comprovou que a CCHO não resultou em ganho de peso e foi efetiva no sexo masculino, demonstrada pela redução nas concentrações de frutosamina (p=0,050) e HbA1C (p=0,041) no M4 comparado ao M1. Considerando a frutosamina, o grupo com CCHO se diferenciou do grupo sem CCHO M4 (p=0,035). A terapêutica insulínica associada à CCHO demonstrou ser um recurso importante a ser integrado no tratamento do DM1, visando atingir alvos efetivos na redução das complicações.
RESUMEN El tratamiento de la Diabetes Mellitus tipo 1 (DM1) se constituye en la adhesión al tratamiento medicamentoso, en la alimentación y en la actividad física, centrando en el control glucémico. El objetivo de este estudio fue observar los efectos de la interferencia nutricional en el tratamiento de pacientes con DM1. Se trata de estudio cuantitativo, prospectivo y longitudinal desarrollado en el Ambulatorio de Diabetes de la UFTM (Universidade Federal do Triângulo Mineiro). La recolección de datos fue realizada entre marzo de 2013 y septiembre de 2014. Fueron evaluados 41 niños y adolescentes entre 6 y 17 años, en cuanto a la antropometría, control glucémico y lipídico en 4 momentos: M1 en el inicio del seguimiento; M2 tras orientación nutricional convencional; M3 tras aprendizaje del conteo de carbohidratos (CCHO) y M4 en conteo pleno. El análisis estadístico fue descriptivo e inferencial. La antropometría comprobó que el CCHO no resultó en ganancia de peso y fue efectivo en el sexo masculino, demostrado por la reducción en las concentraciones de fructosamina (p=0,050) y HbA1C (p=0,041) en el M4 comparado al M1. Considerando la fructosamina, el grupo con CCHO se diferenció del grupo sin CCHO M4 (p=0,035). La terapéutica insulínica asociada al CCHO demostró ser un recurso importante a ser integrado en el tratamiento del DM1, a fin de alcanzar blancos efectivos en la reducción de las complicaciones.
ABSTRACT The treatment of Diabetes Mellitus Type 1 (DM1) involves adherence to insulin treatment, diet and physical activity, aiming at glycemic control. The objective of this study was to observe the effects of nutritional interference in the treatment of patients with DM1. It is a quantitative, prospective and longitudinal study developed at the UFTM Diabetes Outpatient Clinic. Data collection was performed between March 2013 and September 2014. Thirty-one children and adolescents between 6 and 17 years old were evaluated for anthropometry, glycemic and lipid control in four stages: M1 at the beginning of follow-up; M2 after conventional nutritional counseling; M3 after learning the carbohydrate count (CCHO) and M4 in full count. Statistical analysis was descriptive and inferential. The anthropometry showed that CCHO did not result in weight gain and was effective in males, demonstrated by the reduction in the concentrations of fructosamine (p=0.050) and HbA1C (p=0.041) in M4 compared to M1. Considering the fructosamine, the CCHO group differed from the non-CCHO M4 group (p=0.035). CCHO-associated insulin therapy has been shown to be an important resource to be integrated into the treatment of DM1 to achieve effective targets in reducing complications.